تحلیل تأثیرات گردشگری در توسعه اجتماعی و اقتصادی مناطق روستایی(مطالعه موردی: دهستان اترک، شهرستان گنبدکاووس)

گردشگری روستایی یکی از راهبردهای توسعه اجتمایی و اقتصادی جوامع روستایی به شمار می رود. با توجه به محدودیت مناب معیشتی کشاورزی نواحی روستایی و رشد فزآینده جمعیت روستاها میتوان از توانمندیهای گردشگری روستایی جهت افزایش اشتغال، تکمیل درآمد و ارتقای رفاه عمومی روستاییان بهره جست. در همین راستا این پژوهش بهبررسی تأثیرات توسعه گردشگری در ابعاد اجتمایی و اقتصادی در منطقه مورد مطالعه می باشد. نوع تحقیق توصیفی تحلیلی - است. دادههای مورد نیاز با تنظیم ورسشنامه و مصاحبه گردآوری شده است. طبق فرمول کوکران 373 خانوار به عنوان حجم نمونه تعیین شده است. یافتههای تحقیق نشان می دهد که بیشترین تیاوت معناداری متعلق به گویه های وجود کلاس های فنی وحرفهای و مهارت آموزی و شرکت در آنها و میزان رضایت از امکانات و خدمات رفاهی و زیربنایی و مشاورت وهمکاری با معتمدین وشورای اسلامی میباشد. در بعد اقتصادی، نشان می دهد، بین فعالیت های اقتصادی و گردشگری در قبل و بعد از ورود آن، رابطه معناداری وجود دارد. در نهایت راهکارهایی چون آموزش زبانهای دوم در رابطه با گردشگران خارجی، ارائه آموزشهای مناسب فنی و حرفه ای به منظور افزایش مهارت در حوزه گردشگری، عرضه تسهیلات مناسب در حوزهکشاورزی و تجارت، افزایش فرصت شغلی و اولویت دادن به نیروی کار بومی پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

توسعه گردشگری ، ابعاد اجتمایی ، ابعاد اقتصادی ، آزمون ویلکاکسون ، دهستان اترک