مطالعه پارامترهای موثر بر آب اندازی ایمن و بهینه سکوهای نفتی

یکی از مراحل مهم در طراحی و اجرای سکو های دریایی بررسی شرایط سکو در حال آب اندازی می باشد. در مرحله به آب اندازی سکوها عوامل و نیروهای مختلف خارجی و داخلی بر وزن و ابعاد سکو تاثیرگذار است که با انتخاب شرایط محیطی مناسب این عوامل را تا حد بسیار زیادی میتوان کنترل نموده و بخش قابل توجهی از نیروهای خارجی را کاهش داد. در این مقاله در یک تحلیل پارامتری و با استفاده از نرم افزار تخصصی SACS عوامل موثر در ایمنی و نیروهای اعمال شده بر سکو های شابلونی مورد بررسی اولیه قرار می گیرد. بدین منظور دو معیار اصلی حداقل فاصله سکو تا کف دریا در حین آب اندازی و حداکثر نیروی توزیع شده در سکو برای دو سکوی نفتی شابلونی با ارتفاع 81و75 متر، نصب شده در خلیج فارس متاثر از تغییر سه پارامتر اصطکاک بین سکو و بارج، ارتفاع تیر و زاویه چرخش بارج مورد تحلیل قرارگرفته است. از مطالعه انجام شده می توان نتیجه گرفت که فاصله سکو از کف دریا پارامتر بحرانی نمیباشد زیرا در تمام موارد فاصله تا کف خیلی بیشتر از فاصله ایمن میباشد. از طرف دیگر از میان پارامترهای مورد بررسی، میزان چرخش بارج تاثیر قابل ملاحظه ای بر مقدار نیروی اعمال شده بر سازه سکو دارد بطوریکه در اثر افزایش زاویه چرخش از طریق تغییر آبخور عقب، نیرو اعمال شده در سکو در زمان شیرجه به مقدار قابل ملاحظه ای تا 24 درصد کاهش خواهد یافت به طور کلی، اجرای کنترل شده و بهینه مرحله آب اندازی و اصلاح پارامترهای موثر بر آن علی الخصوص زاویه چرخش، می تواند نیروهای وارد براین المان ها و در نتیجه وزن کلی سکو را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد و باعث طراحی بهینه آن می گردد

کلیدواژه ها:

سکوی دریایی ، سکوهای شابلونی ، آب اندازی ، مطالعه پارامتری ، نرم افزار SACS