محبوبه اکرمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدتقی دستوراتی - استاد دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد جنگجوبرزل آباد - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
احسان عبدی - استادیار دانشکده منابع طبیعیف دانشگاه تهران

ترکیب خاک و ریشه سبب افزایش مقاومت برشی خاک می شود. بنابراین درختان سبب افزایش پایداری شیب ساحل می شوند. پایدارسازی شیب ها به روش بیومهندسی با توجه به دلایل اقتصادی و جنبه های مثبت زیست محیطی مورد توجه و استقبال زیادی می باشد. در این تحقیق نیز اثر ریشه های گونه گز در پایداری کناره ای رودخانه مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور نمونه هایی از خاک، همراه با ریشه و بدون ریشه از اطراف گیاه تهیه شد و به آزمایشگاه منتقل شد. و سپس پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی خاک توسط دستگاه برش مستقیم اندازه گیری شدند. آزمایشات بر روی درخته اهی گز در حواشی رودخانه کشف انجام شد. در این آزمایشات 3 نمونه از خاک حاوی ریشه های هرگیاه تحت بارهای قائم، 0/5، 1 و 1/5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع مورد آزمایش قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده ریشه های گز مقاومت برشی خاک و چسبندگی خاک را با تراکم ریشه ای 19/68% در سه نمونه به ترتیب تا 112/5 و 85/7 درصد افزایش دادند.

پایداری شیب ساحل، ریشه های گز، چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی، دستگاه برش مستقیم