تحلیل و بررسی آرایه اسلوب معادله (معادلات دو وجهی و سخ وجهی ) در دیوان شاعران شروان

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,497

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCTMH02_012

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1395

چکیده مقاله:

از جمله عناصری که در به وجود آمدن تصاویر بدیع شعری موثر بوده است ،آرایه«اسلوب معادله» است. این ویژگی اختصاص به شعر ندارد و در متون نثر فارسی از جمله کلیله و دمنه نیز نمونه هایی از آن وجود دارد. به طور کلی اسلوب معادله راهی است که شاعر یا نویسنده برای مضمونی که کلاً شعر محسوب نمی شود ، با استفاده از شباهت ، از طبیعت پیرامون خود ،معادلی برای آن بیابد.با تأمل در اشعار شاعران سبک های مختلف ادبی ،به این حقیقت پی خواهیم برد که این شیوه خاص سبک هندی نیست و در دوره های پیش از آن در بین شاعران سبک های خراسانی ،آذربایجانی و عراقی هم مورد استفاده بوده است و حتی بعضی از نویسندگان نیز از آن بهره جسته اند. در عصر رواج سبک آذربایجانی ، اسلوب معادله در شعر خاقانی نسبت به شاعران معاصر او بسامد بیشتری دارد و همین موضوع باعث شده عده ای ریشه ی سبک هندی را به خاقانی برسانند. این پژوهش می کوشد ضمن اشاره به تفاوت های اسلوب معادله و تمثیل ، پیشینه ی این آرایه را در اشعار شاعران پیشین ادب فارسی )سبک های مختلف ادبی( بررسی نموده و در ادامه با ذکر نمونه هایی چند از اسلوب معادله در دیوان شاعر شروان ، روش خاقانی را در استفاده از اسلوب معادله نشان دهد

نویسندگان

مریم نجفی

دانشجوی دکترا زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد شهرکرد

حسین آقا حسینی

دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان