پیش بینی سهم اقتصاد گردشگری تهران از تولید ناخالص داخلی با توجه به قانون منع ورود بدون روادید به ایالات متحده

امروزه، صنعت جهانگردی به عنوان یکی از بزرگ ترین و متنوع ترین صنایع در دنیا به شمار می آید. رشد و توسعه صنعت توریسم، به عنوان یکی از راهکارهای ر هایی از اقتصاد تک محصولی و متنوع سازی منابع درآمد شهرها و کشورها می باشد؛ بنابراین باید بیش ازپیش مورد توجه برنامه ریزان وسیاست گذاران قرار گیرد؛ زیرا صنعت گردشگری در ایران در سالیان گذشته مورد کم توجهی قرار گرفته است. همچنین ایران بیش از هر کشور دیگریوابسته به اقتصاد تک محصولی است. کارشناسان صنعت گردشگری، ایران را با نام یک نقطه سفید در صنعت گردشگری در جهان، به حساب می آورند؛لذا با توجه به حمایت های روزافزون دولت از این صنعت، توجه به این صنعت، بسیار ضروری به نظر می رسد. سال 2016 میلادی، قانون منع ورود بدون ویزا به خاک ایالات متحده برای اتباع 38 کشور جهان اجرا شد که صنعت گردشگری ایران را با شک جدی مواجه کرد؛ لذا ضروری می باشد که در این مطالعه به سهم اقتصاد گردشگری تهران از تولید ناخالص داخلی با توجه به قانون اجرا شده در کشور امریکا پرداخته شود و با توجه به شرایط موجود،راهکارهای مختلفی در این خصوص شناسایی گردد. برای انجام پیش بینی، از اطلاعات موجود در زمینه گردشگران ورودی و همچنین ملیت آنها در یکدهه گذشته، استفاده شد. اطلاعات ورودی، توسط روش شبکه های عصبی، مورد پایش قرار گرفت و نتایج و یافته ها در حالت مختلف، ارزیابی شدند. درنهایت، با توجه به نتایج به دست آمده از روش شبکه های عصبی، به نتیجه گیری پرداخته و پیشنهادهایی لازم در این خصوص مطرح شد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد گردشگری ، تولید ناخالص داخلی ، شبکه عصبی ، قانون منع ورود بدون ویزا