نرجس سادات فاطمی - دانشجوی دکتری شهرسازی، مدرس گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، خراسان رضوی، ایران
علی مقدم آریایی - عضو هیأت علمی گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،خراسان رضوی، ایران
سوسن شیروانی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری،گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، خراسان رضوی، ایران
عاطفه براتی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، خراسان رضوی، ایران

بخش مسکن را می توان یکی از مهم ترین بخش های توسعه در یک جامعه دانست. این بخش با ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی زیست محیطی و کالبدی خود، اثرات گسترده ای در ارائه ویژگی ها و سیمای جامعه به مفهوم عام دارد. اهمیت مسکن در اقتصاد ملی با مطرح شدن آنبه عنوان یکی از زیربخش های عمده و کلان اقتصاد ملی، روشن می شود. هدف از نگارش این پژوهش، آگاهی یافتن از وجود رابطه بین شاخص هایاقتصادی مسکن و تراکم اقتصادی است. بنابراین در این پژوهش سعی می شود با روش تحلیل کمی، لزوم توجه به شاخص های اقتصادی مسکن و تأثیرآن بر تراکم اقتصادی بیان شود. بدین صورت به منظور محاسبه تراکم اقتصادی، از مدل تعیین تراکم ساختمانی بر اساس رابطه اقتصادی بین هزینه احداث بنا و سود ناشی از فروش آن استفاده می شود. نتایج حاکی از این است که پارامترهای تراکم اقتصادی در بافت پر مورد مطالعه، همسو بااولویت های پیشنهادی طرح بلندمرتبه سازی ملاک عمل شهر مشهد است؛ به طوری که حداقل تراکم اقتصادی در ناحیه 1 منطقه 9 مشهد، سه طبقه وحداکثر آن، هفت طبقه می باشد، همچنین در اراضی آبشار واقع در منطقه 8 به عنوان نمونه موردی بافت خالی، حداقل تراکم اقتصادی سه طبقه وحداکثر آن چهار طبقه می باشد. با توجه به این بررسی ها می توان نتیجه گرفت که بیشترین تأثیرپذیری مدل، از افزایش قیمت زمین ناشی شده و این متغیر، بیشترین تأثیرات را در نتایج محاسبات بر جای می گذارد

مسکن، شاخص های اقتصادی مسکن، تراکم اقتصادی، مشهد