مریم فلاحی - پژوهشکده آبزی پروری (آبهای داخلی)
محمدرضا فاطمی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
فرشته سراجی - پژوهشکده اکولوژی دریای عمان

بررسی پلانکتونی حوزه ایرانی خلیج فارس در استانهای هرمزگان، بوشهر و خوزستان طی چهار فصل در سال 1380 انجام شد. بطور کلی طی این بررسیها 244 گونه درسواحل ایرانی خلیج فارس شناسایی گردید که 124 گونه متعلق به دیاتومه ها (Bacilariophyceae) ، 124 گونه از دو تاژکداران (Dinophyceae) ، 5 گونه از جلبکهای سبز-آبی (Cyanophyceae) ویک گونه از کریزوفیسه (Chrysophyceae) و یک گونه متعلق به یوگلنوفیتا (Euglenophyta) بوده است نتایج نشان داد که تراکم و تنوع فیتوپلانکتونی نسبت به چند دهه گذشته (1976 و 1977) کاهش یافته است . میانگین فصلی فیتوپلانکتون در مناطق هرمزگان، بوشهر و خوزستان به ترتیب 14113622 ، 1440411 و 2237431 عدد در مترمکعب بوده است. تراکم فیتوپلانکتونی از شرق به غرب افزایش یافته و در طول سال دو پیک یکی دراواخر تابستان و دیگری در اواخر زمستان داشته است. تراکم و تنوع در منطقه خوزستان بیش از سایر مناطق برآورد گردید. زئوپلانکتونها با فیتوپلانکتونها ارتباط معکوس داشته بدین نحو که با افزایش زئوپلانکتون، فیتوپلانکتون ها کاهش یافته اند. تراکم و تنوع فیتوپلانکتونی به میزان زیاد نسبت به بررسیهای گذشته تغییر یافته بطوریکه جلبکهای سبزآبی در بهار و تابستان درکل مناطق غالب شده اند و تراکم گروه دیاتومه ها نسبت به قبل از جنگ کاهش یافته است. تراکم فیتوپلانکتونی تا لایه 20 الی 30 متری افزایش و پس از آن کاهش یافته است و لیکن در زمستان تا عمق 50 متری افزایش مشاهده گردید. آزمونهای آماری نشان داد که تراکم فیتوپلانکتونها در اعماق و مناطق مختلف اختلاف معنی داری نداشته و بین فصول مختلف ازنظر تراکم فیتوپلانکتونی اختلاف معنی دار وجود دارد. آزمون توکی و آنالیز خوشه ای نشان داد که میزان شاخص تنوع در خوزستان با هرمزگان و بوشهر متفاوت می باشد.

خلیج فارس ، فیتوپلانکتون ، تنوع ، تراکم ، ایران