بررسی امکان پذیری انتقال آب از خلیج فارس به حوضه مرکزی ایران

امروز بسیاری توسعه پایدار برای تداوم حیات بشر را امری ضروری می دانند. آب پایه حیات انسان است، که باید به نسل بعدی سپرده شود. سلامتی، رفاه، تامین مواد غذایی، امنیت صنعت و اشتغال همه در گرو تامین پایدار آب است. بحران جهانی پایان یاکمبود منابع بیانگر عدم تناسب نیاز های انسان امروزی با امکانات و منابع زمین بوده و چالشی فرا روی اندیشمندان قرارداده است. منابع آب پایدار به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های توسعه پایدار برای هر جامعه ای مطرح است.طرح های پایدار انتقال آب بین حوضه ای یک ضرورت در توسعه پایدار کشور و استان است. برای تغییر حالت بحران آب به وضعیت عادی و پایدار در استاناصفهان انتقال آب بین حوضه ای از منبعی دایمی نیازی اساسی است. منابع آب قابل انتقال متعارف منطقه همه شناسایی شده، برخی انتقال داده شده و برخی موارد در دست مطالعه و طراحی، و برخیبرای انتقال دارای مشکلات اجتماعی در مبدا که از آن جمله طرح بزرگ انتقال آب بهشت آباد است. به فرض به مرحله بهره برداری رسیدن تمام این طرح ها قسمت جنوبی و غرب استان منتفع می شود. ولی منطقه وسیع شرق استانهمچنان بدون منبع آب باقی می ماند انتقال آب از منبع پایدار و بدون معارض خلیج فارس می تواند تاثیر شگرفی بر شرق استان بگذارد. پزوهش حاضر با بررسی گفتار و تحقیق پژوهشگران پیشین به دنبال بررسی و امکان سنجی انتقال آب از خلیج فارس به حوضه مرکزی ایران واقع در استان اصفهان در راستای توسعه پایدار در شرق استان است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، انتقال آب بین حوضه ای ، انتقال آب از خلیج فارس به حوضه مرکزی ایران ، امکان سنجی