احسان سرکاری - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی

ربایش در قوانین معنی خاصی دارد که معمولا سرقت همراه با ربایش است و در عرف نیز ربودن مال موجب تحقق سرقت میشود ولی قانون گذار در فصل بیست و یکم ق.م.ا ای را تحت عنوان ماده ۶۶۵ آورده است که در این ماده ربودنی را جرم انگاری کرده است که سرقت نمیباشد و از طرف دیگر هم مصادیق این ماده را ذکر نکرده است و باعث اختلاف نظر بین حقوق دانان شده است ولی در میان نظرات ارائه شده توسط حقوقدانان به نظر میرسد که ربایشهای موقت مصداق بارز این ماده میباشند و مقنن نیز در تصویب این ماده به ربایشهای موقت نظر داشته چرا که میخواسته عدالت را رعایت کند و میان ربایندگان دائمی مال و ربایندگان موقتی مال تفاوت قائل شود و مقنن در تدوین اینماده نیز هم چون تعریف سرقت از فقه تبعیت نکرده و بر خلاف فقه بین سرقت دائم و ربایش موقت تفاوت قائل شده است

سرقت. ربایش موقت. ربایش