CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بینامتنیت قصائذ ادیب الممالک با آیات قرآن

عنوان مقاله: بینامتنیت قصائذ ادیب الممالک با آیات قرآن
شناسه ملی مقاله: NCCH01_023
منتشر شده در کنفرانس ملی چارسوی علوم انسانی در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:

حسین گرجی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات عرب لرستان ازنا
قاسم گرجی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی لرستان ازنا
مریم گرجی - کارشناس الهیات و علوم قرآنی لرستان ازنا

خلاصه مقاله:
وامگیری از قرآن جزء مهمترین منابع رجوع شاعران است . اهل قلم در استفاده از این مرجع منویات متنوعی دارند. برخی جهت نامور شدن در حیطه ی کاری خویش برخی جهت استشفاع و بهره مندی از نعمات دنیوی و اخروی جهت بارور نمودن فحوای شعر و نفوذ کلام خویش در مخاطب به این منبع روی آورده اند. یکی از این ادبیات ادیب الممالک فراهانی است. وی به خاطره احاطه بر ادبیات فارسی و عربی و آشنایی با قرآن به چند شیوه در قصائد خود از آیات استفاده نموده است. گاه برای اثبات سخن خود به آیه ای مشهور اشاره میکند. بی آنکه صریحا متذکر استفاده ی خود باشد. گاه آیه ای را به صورت تضمین در شعر خود درج نموده و گاهی با گرفتن واژگانی از قرآن با خارج ساختن آن عبارت از وزن اصلی خود برای هماهنگی وزن شعر خویش بهره برده است.

کلمات کلیدی:
قرآن. ادیب الممالک. بینامتنیت لفظی و معنوی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/507882/