محمدحسن بازافکن - گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مهدی احمدی مقدم - دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز- ایران
حامد صاکی - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
افشین تکدستان - دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط عضو مرکز تحقیقات فناوری های زیست محیطی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز- ایران

مطالعات محدودی در زمینه استفاده از سیستم های مصنوعی ( وتلند ) در ایران انجام شده است. در سال های اخیر استفاده از گیاهان آبزی جهت حذف مواد مغذی ( نیتروژن و فسفر ) مورد توجه قرار گرفته است. از آن جایی که روش های معمول تصفیه فاضلاب تنها قادر به حذف مقدار کمی از مواد مغذی می باشند، بکارگیری روش های تصفیه ای دیگر به ویژه روش های طبیعی و استفاده از گیاهان آبزی روش بسیار مفیدی می تواند باشد. کنترل میزان مواد مغذی در منابع آبی بک فاکتور بسیار مهم در جلوگیری از پدیده اوتریفیکاسیون می باشد. در این مطالعه برای اولین بار از گیاه بومی که در ایران است و توانایی تحمل شوری بالا را دارد استفاده شده است. گیاه روپیا ماریتیما جز کلنی های ابتدایی بوده و در آب های راکد و شور در منطقه خوزستان رشد می کند. این گونه گیاهی توانایی تحمل شوری از 70-0 گرم در لیتر را دارد. هدف از این مطالعه بررسی کارایی گیاه روپیا ماریتیما در حذف مواد مغذی از فاضلاب شور در 3 شوری مختلف (EC=10,15,20ms.cm-1) در زمان ماند 10 روز بوده است. میزان حذف TN، TSS، COD و TP به ترتیب برابر 57%،82-15، 72، 73%،73-83، 63، 69%، 26-44، 44، 65%، 34-86، 83 بدست آمد. نتایج نشان می دهد که شوری تاثیر کمی بر روی کارایی گیاه روپیا ماریتیما در حذف مواد مغذی داشته است. اکسیژن محلول فاضلاب ( پساب ) بین 5.19-3.31 متغیر بود. همچنین مشخص گردید که روپیا ماریتیما در حذف مواد مغذی بسیار کارآمد بوده و رنج وسیع شوری تاثیر بسیار کمی بر روی جذب مواد مغذی توسط این گیاه داشته است و در نتیجه پساب وضعیت مناسبتری جهت تخلیه به محیط آبی پیدا کرده است. این سیستم توانایی جذف مواد مغذی و همچنین دیگر آلاینده ها و تامین استانداردهای ثانویه فاضلاب را دارا می باشد.

وتلند، فاضلاب شور، روپیا ماریتیما، حذف فسفر، حذف نیتروژن