مرمت بافت های فرسوده و مسئله دار با رویکرد توسعه پایدار شهری ( نمونه موردی : محله سرشور در مشهد )

امروزه مرمت بافت های فرسوده و مسئله دار از ضرورت های مهم در امر برنامه ریزی شهری محسوب می شود. بافت فرسوده را می توان هسته اولیه بسیاری از شهرها دانست، یا به عبارت دیگر آن را قسمت قدیمی شهر و به نحوی تاریخچه شهر نیز دانست. فرسودگی بافت که نتیجه فرسایش کالبدی، اقتصادی و اجتماعی است، به مرور محدوده هایی از شهر را از چرخه حیات و زندگی شهری و شهروندی خارج کرده و سبب هدر رفتن زمین در بخش های توانمند شهر، محدوده های مرکزی و بافت های قدیمی می شود و فضاهای خالی و بافت های فرسوده در دل شهرها در حالی رها شده اند که گسترش کالبدی شهر هر روز معضلی جدید بر مسائل و مشکلات موجود می افزاید. مباحث توسعه پایدار شهری به عنوان شاخص های اصلی هر گونه برنامه ریزی شهری محسوب می شوند که برنامه ریزی برای ساماندهی و احیاء بافت های فرسوده شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری یکی از مهمترین آنهاست که سعی دارد بر اساس شاخص های توسعه پایدار به احیاء و مرمت این بخش از شهرها بپردازد. در این راستا، لزوم توجه اساسی به احیاء این بافت ها و حل مسائل و ساماندهی این بخش های شهری بر اساس شاخص های توسعه، یکی از مسئولیت های مهم متولیان و مدیران شهری است. روش گردآوری این تحقیق، توصیفی– تحلیلی است که بخشی از جمع آوری اطلاعات، داده ها، تعاریف، نظریات و تئوریهای مرتبط با بافت های فرسوده از طریق مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته و بخش دیگری از اطلاعات به صورت برداشت های میدانی و مشاهدات محقق انجام گرفته است. در این پژوهش سعی می شود که به بررسی وضعیت بافت های فرسوده شهری و مرمت و بازسازی آنها با رویکرد توسعه پایدار شهری در محله سرشور مشهد پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، توسعه ی پایدار شهری ، فرسودگی کالبدی ، محله سرشور مشهد