باز آفرینی بافتهای فرسوده شهری با تاکید برشرایط اجتماعی و اقتصادی مطالعه موردی محله نخل ناخدا شهر بندرعباس

در ایران رشد جمعیت شهری با توسعه ناموزون افقی شهر و از بین بردن منابع کشاورزی و طبیعی اطراف شهرها همراه بوده است .این در حالی است که بسیاری از شهرها دارای منابع فضایی باارزش، اما فرسوده ای هستند که راه گشای بسیاری از مشکلات به وجود آمد هشهرها در حال حاضر است، و از همین جا مسأله بهسازی و نوسازی این فضاهای با ارزش مورد توجه قرار گرفته است .متأسفانه، ایران به دلیل استفاده از طرح هایی که بیشتر تقلیدی بوده و تنها مسایل کالبدی را مورد توجه قرارداده است، نتوانسته از این فضای با ارزش استفاده بهینه ای را به عمل آورد .محله نخل ناخدا بندرعباس از جمله محلاتی است که ضمن برخورداری از قابلیت های بالقوه در جذب جمعیت با معضل بافت فرسوده مواجه شده است .این محله به رغم طرح های اجرا شده در جهت احیای آن، نتوانسته آن گونه که شایسته قدمت محله است، در مسیر مناسب گامی موثر بر دارد و همچنان شاهد گریز جمعیت از محله و گسترش افقی شهر هستیم .هدف این مقاله تحلیلی برطرح های بازآفرینی و نوسازی در محله نخل ناخدا و بیان نقاط ضعف و قوت آنهاو ارائه راهکارهایی برای استفاده بهینه از این فضاها ضمن حفظ هویت با فت است . در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی استفاده شده وبه منظور سنجش و تجزیه و تحلیل اطلاعات از تمامی روش های مصاحبه، مشاهده، پرسش نامه و مطالعه کتابخانه ای بهره مند شده است .برخی نتایج حاصل از این تحقیق به قرار زیر است : بازآفرینی بدون شناخت و توجه به ساختار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی محل امکان پذیر نیست ؛ بدون رضایت مشارکت واقعی مالکان این بافتها امکان دستیابی به بهسازی مطلوب محقق نخواهد شد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، بهسازی ، بافت فرسوده ، مشارکت مردمی