بررسی برنامه ریزی کاربری مذهبی در شهرک های جدید (نمونه موردی شهرک دادگستری شهر اردبیل)

برنامه ریزی کاربری مذهبی، به عنوان یکی از مهمترین فرآیند برنامه ریزی و طراحی شهری در جامعه اسلامی بشمار می رود به عبارتدیگر، در بافت شهر اسلامی، مسجد، محور است. در شهرهای اسلامی، بنای مسجد در شکل دهی و نظم دهی به شهر و مرکزیت آننقش محوری داشته، و جای گیری مسجد در گره های شهری، تاثیر متقابلی در آرایش سیمای شهر دارد. و لذا توجه به آن در عرصهشهری امری اجتناب ناپذیر است. به همین منظور هدف از انجام این پژوهش حاضر برنامه ریزی مسجد در شهرک های جدید شهراردبیل است. روش از انجام این تحقیق براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت توصیفی و تحلیلی است. نمونه موردی شهرک دادگستریشهر اردبیل است. یافته های تحقیق نشان می دهد که عدم وجود مسجد در شهرک دادگستری ناشی از عدم توجه برنامه ریزان ومسئولان شهری و اهمیت ندادن به این کاربری در شهرک های تازه تاسیس است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، مسجد ، شهر اسلامی ، سیمای شهری ، شهر اردبیل