نواب حاجیان سعیدی - کارشناسی ارشد آب و هواشناسی (اقلیم شناسی)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
جعفر مرشدی - عضو هیئت علمی گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

پیاده راه ها معابری با بالاترین حد نقش اجتماعی هستند. این فضاها، خیابان های محصوری هستند که ترافیک سواره در آنها حذف شده و تسلط با عابر پیاده است. پیاده راه ها بر ابعاد گوناگون توسعه پایدار شهری تأثیر گذار می باشند: از بعد سلامت پیاده روی منافع فراوانی را در جهت سلامت و افزایش ایمنی عابران دارا می باشد. از بعد حمل و نقلی پایدارترین شیوه حمل و نقل به شکل پیاده می باشد. از بعد زیست محیطی نیز پیاده راه ها موجب کاهش مصرف سوخت های فسیلی کاهش و افزایش کیفیت هوا می باشند. از بعد اجتماعی، موجبات افزایش مشارکت و ارتباطات اجتماعی را فراهم می کنند. از بعد اقتصادی، صاحبان مغازه ها با برعهده گرفتن هزینه های ارتقای کیفیت این فضای عمومی، سبب کاهش هزینه های عمومی و دولتی برای ایجاد زیرساخت ها گردیده و امکانات لازم برای تشویق خود اشتغالی و توسعه اقتصادی خرد را نیز فراهم می کنند. از بعد فرهنگی نیز پیاده راه ها نقشی بنیادین در احیای هنرهای بومی و گسترش اطلاعات و دستیابی به توسعه پایدار فرهنگی ایفا می کنند. از بعد سیاسی نیز پیاده راه ها موجد توسعه پایدار سیاسی خواهد بود. در این زمینه، مقاله حاضر، با روش تحلیلی- اسنادی و با استناد به مطالعات و بررسی های میدانی در رابطه با محور پیاده سلمان فارسی اهواز، با هدف بررسی و شناخت بیشتر خاستگاه مکانی و زمانی زایش و پویش محورهای پیاده به عنوان بستر کالبدی حیات مدنی و تعاملات اجتماعی شهرها در راستای انتظام بخشی و ساماندهی مراکز شهری به رشته تحریر در آمده است.

پیاده راه، بافت مرکزی شهرها، توسعه پایدار شهری، پیاده راه سلمان فارسی، شهر اهواز