سینا صمدی افشار - کارشناس ارشد شهرسازی

در قرن اخیر با رشد روزافزون شهرنشینی و توجه به پیامدهایی که صنعت و بسیاری از فضاهای مدرنیزاسیون در زندگی شهری به همراه داشته است، شاهد شکل گیری شتاب زده و نسنجیده فضاهایی عمومی کنونی در شهرها و در پی آن حضور پدیده حومه نشینی بوده ایم. فقدان مکانهایی طراحی شده و معماری ساخت در فضاهای شهری، لزوم برنامه ریزی و طراحی به منظور بهبود معیارهای کیفی زندگی در عرصه شهری را مطرح می سازد. فضای شهری در شهرهای اموزی فقط به مسیر عبور و مرور تبدیل شده اند و کمتر در ابعاد اجتماعی پاسخگو به نیازهای انسان امروزی اند و در اینمیان فضاهایی که باعث آرامش خاطر انسان شوند کمرنگ شده اند. بدون شک با توجه به نقش مهمی که فضاهای مذکور در تأمین سلامت شهری درجامعه انسانی بازی می کنند می توان با پرداختن به موضوع ساو سازمان دادن به آن، شاهد رفاه اجتماعی و پیشبرد اهداف فرهنگی و آموزشی همگانی شد. تجدید و اججباری فضاهای شهری و خلق فضای مطلوب، پاسخگو به نیازهای شهروندی را مطرح می سازند که در آن افراد در تعامل با یکدیگر وجامعه قرار می گیرند تا به تثبیت جایگاه اجتماعی خود بپردازند. جایی که فرهنگ ها نمود می یابند و افراد علاوه بر برخورداری از خلوت مطلوب، احساس قوی از حس و تجربه اجتماعی دارند. این مقاله سعی در ارائه راهکارهایی در مناسب سازی منظر شهر با رویکردی در طراحی مبلمان شهری دارد. به عنوان کیفیتی معمارانه و خلاق که می تواند در غنای هویت مکان در شهر و ارائه خدمات و ایجاد آرامش و آسایش شهروندان مؤثر باشد و به بررسی خصوصیات مطلوب مبلمان شهری در طراحی بهینه فضاهای عمومی و ارائه نکات و راهکارهای مؤثر در طراحی آن می پردازند.

مبلمان شهری، طراحی بهینه منظر فرهنگی، سیمای شهر، طراحی، سبز، توسعه پایدار