تاثیر دو روش آموزش مداخله ای سخنرانی و بحث گروهی در زمینه مهارتهای ارتباطی بر آگاهی و نگرش کارکنان در سال 1394
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 484
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CRSTCONF02_344
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395
چکیده مقاله:
یادگیری و کسب مهارت های ارتباطی مؤثر، نقش مهمی در کارایی فعالیتها و عملکرد سازمان دارد . از طرفی فراگیری وآموزش اثربخش آن نیز ارتباط مستقیمی با ویژگیهای افراد و چگونگی شیوه آموزش آن دارد . لذا با توجه به اهمیتتموضوع،این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر دو روش سخنرانی و بحث گروهی در زمینه مهارتهای ارتباطی بر آگاهی و نگرش کارکنان دو مرکز آموزشی منتخب انجام گرفته است . این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی Semi Experimental) ( است و جامعه مورد بررسی شامل کلیه کارکنان شاغل در دو مرکز آموزشی منتخب در سال 4931 می باشد که با استفاده ازسرشماری بر روی 02 نفر )دو گروه 42 نفری ( از کارکنان صورت گرفته است .گروه اول به روش سخنرانی و گروه دوم به روش بحث گروهی در زمینه مهارت ارتباطی مورد آموزش قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته سهقسمتی )مشتمل بر سوالات دموگرافیکی) 7 سوال ( ، آگاهی سنجی) مشتمل بر 40 سوال بسته و 0 سوال باز پاسخ می باشد و سوالات نگرش سنجی ) 41 سوال بسته در پنج گزینه مربوط به مقیاس لیکرت ( بوده که پس از تعیین روایی و پایایی آن ، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمونهای آمار توصیفی و استنباطی )نظیر فراوانی ، درصد ، میانگین و انحراف معیار ،آزمون من ویتنی یو ، ویلکاکسون ، کای دو ( در محیط نرم افزار 41 SPSS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که که سطح آگاهی و نگرش در قبل از آموزش مهارتهای ارتباطی در دو گروه آموزشی اختلاف معنی داری ندارد. p >0/05 (. ولیکن میانگین نمرات آگاهی و نگرش بعد از ارائه آموزش در هر دو گروه سخنرانی و بحثگروهی فزایش معنی داری یافته بود). P <0/05 (که میزان این افزایش ) سطح آگاهی و نگرش( در گروه آموزش به شیوه بحث گروهی از گروه تدریس به روش سخنرانی بطور معنی داری بیشتر می باشد. لذا با توجه به عدم آگاهی کافی کارکنان از اصول مهارتهای ارتباطی و نیز ضرورت آموزش و یادگیری این مهارت به افراد ، لذا پیشنهاد میگردد تا مدیران موسساتآموزشی و سازمانها نسبت به تدوین برنامه آموزشی مدون برای افراد در زمینه آموزش مهارتهای ارتباطی اقدام نماید . از سوی دیگر با توجه به اثربخشی بیشتر روش بحث گروهی نسبت به سخنرانی در آموزش مهارتهای ارتباطی، پیشنهاد میشود این شیوه و دیگر شیوه های آموزش فعال ، بیشتر مورد توجه مسئولین و طراحان آموزشی و مدرسین قرار گیرد.
نویسندگان
مجتبی فاتحی
کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، موسسه علمی آموزش عالی آز اد برهان، اصفهان، ایران
ایمان هدایتی
دانشجوی دوره مدیریت اجرایی MBA موسسه علمی آموزش عالی آز اد برهان، اصفهان، ایران
شیوا حسینی فولادی
کارشناسی ارشد مدیریت امور فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان ، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :