بررسی رابطه ی حمایت اجتماعی و خودکارآمدی با بهزیستی روانشناختی دردانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

بهزیستی مفهوم پویایی است که شامل سه بعد روانشناختی، اجتماعی و ذهنی، همچنین رفتارهای مرتبط با سلامتی می باشد در فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد، بهزیستی به عنوان حالت خوب بودن یا خوب عمل کردن در زندگی، شاد بودن، سالم بودن،موفق بودن و آرامش روانی و جسم تعریف شده است، همچنین بهزیستی دربرگیرنده ی تلاش برای کمال و تحقق توانایی های واقعی فرد است. لذا با توجه به اهمیت بهزیستی روانشناختی هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی و خودکارآمدی بابهزیستی روانشناختی در دانشجویان بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش همه دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در سال93-94 بودند. تعداد 022 دانشجو با روش طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند.ابزارهای پژوهش شامل مقیاس چند وجهی حمایت اجتماعی ادراک شده، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف بود. داده ها از طریق تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS16 بررسیشد. نتایج این پژوهش نشان داد که حمایت اجتماعی و خودکارآمدی با بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری دارد (P<0.05) . همچنین حمایت اجتماعی بیشتر از خودکارآمدی تبیین کننده متغیر بهزیستی روانشناختی است. در نهایت براساس یافته های این پژوهش می توان حمایت اجتماعی و خودکارآمدی را به عنوان متغیرهای مؤثر بر افزایش بهزیستی روانشناختی معرفی کرد

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، خودکارآمدی ، بهزیستی روانشناختی