نگاهی به معماری خاکی با رویکرد کاهش مصرف انرژی

یکی از موضوعات مهم جامعه کنونی، بحث مصرف انرژی و بویژه مصرف آن در فضاهای معماریست؛ چراکه امروزه به دلیل عدم انطباق روش های نوین در طراحی و ساخت، با الگوهای مبتنی بر پایداری معماریسنتی و بومی، معماری ما فاقد ویژگی های لازم برای برآورده کردن نیازهای اقلیمی انسان ها می باشد. معماری ایرانی در گذشته با محیط اطرافش همزیستی و مطابقت داشته و بر خلاف بناهای امروزی ویژگی هایی همچون آسایش، آرامش، سازگاری با اقلیم و ... از خصوصیات بارز معماری بومی ما بوده اند. درسده اخیر پیرامون استفاده از متریال های بومی و روش های ساخت، راهکارهایی ارائه شده که یکی از آن ها ایجاد بناهایی تحت عنوان بناهای خاکی است که پاسخگوی شرایط اقلیمی بوده و می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات اقتصادی و محیطی در طراحی بناهای امروزی سرزمین ما باشد. این پژوهش بر آناست تا با توجه به کمبود منابع انرژی، به بیان ویژگی ها و فواید استفاده از خاک در معماری که برگرفته از معماری بومی مناطق گرم وخشک ایران می باشد، و بحث پیرامون روش ساخت، نوع مصالح و مزایای سازه در معماری خاکی، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای بپردازد

کلیدواژه ها:

معماری خاکی ، مصرف انرژی ، همزیستی ، معماری معاصر ، بوم گرایی