فائزه رحمانی - دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
اکبر حسن پور - عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

منابع انسانی، مهم ترین سرمایه سازمان ها و به خصوص سازمان های خدماتی به شمار می آیند. لذا تلاش برای افزایش بهره وری منابع انسانی و جلوگیری از موانع افزایش بهره وری از اهداف اساسی هر سازمانی محسوب می شود. این مطالعه کیفی، با هدف تبیین عوامل موثر در افزایش یا کاهش بهره وری نیروی انسانی، در سال 1394، بر روی 15 نفر از مدیران و کارمندان ارشد شاغل در دانشگاه علمی کاربردی انجام شد. این افراد به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته جمع آوری و به روش تحلیل محتوای قراردادی تحلیل شدند. درون مایه اصلی استخراج شده از داده ها، نشان از این دارد که برای افزایش سطح بهره وری تنها یک علت خاص را نمی توان ارائه نمود بلکه ارتقای بهره وری را باید معلول ترکیبی از عوامل گوناگون دانست. بیش ترین عوامل اثر گذار بر بهره وری نیروی کار با توجه به داده های این تحقیق، شامل: فرصت ارتقای شغلی، حمایت همه جانبه، شفافیت در قوانین و نظارت بر درست اجرا شدن و کیفیت زندگی کاری اشاره کرد. و مهم ترین عوامل اثر گذار در کاهش بهره وری در درجه اول، نامتوازن بودن درآمد و هزینه و کار مورد انتظار از کارکنان است که مهم ترین عامل در انگیزش منابع انسانی است و دیگر عوامل شامل نا امنی شغلی، تبعیض بین کارکنان، استفاده نکردن از تخصصص ها در رشته های مرتبط می باشد.

بهره وری، بهره وری منابع انسانی، مطالعه کیفی