احسان سلمانی تهرانی - اداره کل بنادر و کشتیرانی استان هرمزگان

دریا یکی از مهمترین منابع مورد استفاده بشر، خصوصا در زمینه منابع غذایی، پروتئینی، نفتی و معدنی می باشد اما دریا از سوی دیگر و از دیرباز یکی از راههای عمده حمل و نقل کالا و سفر به نقاط مختلف جهان بوده است. امروزه تلاش انسان به جایی رسیده است که با استفاده از شناورهای مجهز به سیستم های پیشرفته و در عین حال پیچیده در تمام نقاط دنیا در حال رفت و آمد می باشد علیرغم نکات فوق متاسفانه دریا در دهه های اخیر به عنوان مدفن آلاینده ها، مخصوصا آلاینده های نفتی از سوی انسان بکار رفته است. مساله آلودگی محیط زیست دریاها از زمان تاسیس سازمان تخصصی سازمان ملل متحد، یعنی سازمان جهانی دریانوردی IMO مورد توه ویژه آن بوده که در سال 1973 با تصویب کنوانسیون جلوگیری از آلودگی محیط زیست دریاها صورت قانونی به خود گرفت و در سال 1978 پروتکلی به این کنوانسیون اضافه شد و مجموعا به نام کنفوانسیون مارپول معروف شد. همچنین در دهه 80 الحاقیه ها و اصلاحیه هایی به این کنوانسیون اضافه گردید اما با رشد سزیع آلودگی دریا به دلیل نشت نفت از کشتی ها و سراریز شدن ضایعات به دریا، متدها و رویکردهای جدیدی بوجود آمد.

محیط زیست ، آلودگی نفتی ، فلزات سنگین