مهدی جنیدی جعفری - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها
سید علی اکبر نیلی پور طباطبایی - عضو هیأت علمی و رئیس پژوهشکده مدیریت پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی، شاخص پژوه

برنامه ریزی سناریو ابزاری استراتژیک محسوب می شود که دارای محبوبیت فزاینده در حوزه آکادمیک و تجربی است. کاربردهای اخیر برنامه ریزی سناریو به طور وسیع مبتنی بر ادبیات موجود است که از برنامه ریزی سناریو جهت توسعه استراتژی هایی برای آینده و به طور عمده در نظر گرفتن ارزیابی عدم قطعیت های محیطی خارجی کلان درک شده استفاده می کنند. با این وجود، بدنه ای از ادبیات وجود دارد که تا کنون توسط محققان برنامه ریزی سناریو نادیده گرفته شده است؛ که بیان می کند عدم قطعیت محیطی درک شده (PEU) بر محیط خارجی کلان به مانند محیط داخلی سازمان تأثیر میگذارد. این مقاله نظریه های برجسته در فرآیند برنامه ریزی سناریو و PEU را بررسی می کند و سه گزاره برای کاربرد فرآیند برنامه ریزی سناریو ارائه می دهد. علاوه بر این نشان می دهد چگونه این گزاره ها می توانند در فرآیند برنامه ریزی سناریو ادغام شوند تا توسعه استراتژی را بهبود بخشند.

برنامه ریزی سناریو، عدم قطعیت ادراک شده ، توسعه استراتژی، توسعه سناریو