مریم عسکریان - کارشناسی ارشد پژوهش هنر
سمیه عسکریان - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

کارآفرینی همواره مبنای تحولات و پیشرفت های بشری بوده و در این مسیر با موانع فردی، سازمانی و محیطی روبرو بوده است. هر دو نوع کارآفرینی فردی یعنی کارآفرینی آزاد و مستقل و کارآفرینی درون سازمانی نیز با این موانع روبروهستند. موانع فردی سهم مهمی نه تنها در شکست فرآیند کارآفرینی بلکه سهم برجسته تری در عدم شکل گیری ایده هایکارآفرینانه و نگاه کارآفرینی در آحاد جامعه دارد. لازم است با پژوهش های میان رشته ای راهکارهای موثرتر برای این منظور یافت. این مقاله با بررسی روانشناختی موانع انسانی کارآفرینی فردی و جمع بندی آن و از طرفی با مطالعه رویکردهای نوین روانشناسی از جمله تئوری انتخاب، شیوه های پروش خلاقیت، نظریه های انگیزش و هیجان، روانشناسی مدیریتو... سعی در ارائه راهکارهای کاهش این موانع انسانی داشته است تا ازین طریق به سوی بهبود کارآفرینی فردی و افزایش بهره وری آن حرکت شود. روش کار مروری-تحلیلی بر اساس تحقیقات کتابخانه ای است. بر اساس نتایج، آموزش درجهت خلاف خلاقیت، ترس از شکست، عدم ریسک پذیری و رویگردانی از ابهامات، عدم شناخت نیاز های اساسیخود، تنبلی، درمانگی آموخته شده، پایین بودن خودباوری و عدم اعتماد به نفس، باورهای اشتباه در مورد کارآفرینی،وابستگی به عادات و مقاومت در مقابل تغییر، جهان بینی، مدیریت همراه با زور و اجبار، خودمختاری و عدم تمایل به کارگروهی، مشوق های ناکافی از جمله موانع انسانی کارآفرینی فردی است که تنها با مطالعات روانشناختی قابل شناخت وپیگیری می باشد

کارآفرینی فردی، موانع انسانی، روانشناسی