سیددارا تکیه خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی سنندج، ایران
هانا فرکیش - استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی سنندج، ایران
سیدسجاد کاظمی - استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی سنندج، ایران

هدف این مطالعه بررسی ارتباط مناطق حاشیه نشین و ارتکاب جرم سرقت در این مناطق می باشد. این مطالعه در چارچوب روش پیمایش انجام شد. استفاده از پرسشنامه های متناسب جوامع آماری مورد بررسی تکنیک و ابزار این تحقیق محسوب شد. در این مطالعه دو نوع پرسشنامه طراحی و در دو گروه جامعه آماری حاشیه نشینان شهر سنندج و افراد زندانی یا تحت بازپروری دستگیر شده در مناطق حاشیه نشین شهر سنندج توزیع و تجزیه و تحلیل گردید. پردازش داده ها با تشکیل بانک اطلاعاتی و استفاده از نرم افزار SPSS در قالب جداول، نمودار و آزمون های آماری مختلف انجام شد. با توجه به نظم منطقی این نتیجه جالب به دست آمد که بین پایگاه اقتصادی و اجتماعی و ارتکاب جرم سرقت رابطه معناداری وجود دارد به طوریکه هرچه میزان بیکاری، فقر، بی سوادی و مهاجرت افزایش یابد میزان ارتکاب جرم سرقت نیز افزایش خواهد یافت. بررسی نتایج نشان داد که بین هر کدام از این معیارها و ارتکاب جرم سرقت، ضریب همبستگی مثبت معنی داری مشاهده شد به صورتی که هر کدام از معیارها در رابطه ی مستقیم با ارتکاب این جرم بودند.نتایج نشان داد که رابطه معنا دارای بین این متغییر ها وجود دارد به طوریکه هر چه عملکرد پلیس افزایش پیدا کند میزان امنیت اجتماعی در سطح مناطق حاشیه نشین بیشتر و میزان شیوع جرایم اجتماعی، کاهش پیدا می کند. تجزیه و تحلیل تمام پرسشنامه های توزیع شده در بین مجرمان نشان داد که 52% جرایم صورت گرفته سرقت مربوط به مناطق حاشیه نشین شهر سنندج می باشد که نشان دهنده ارتباط مناطق حاشیه نشین با ارتکاب جرم سرقت می باشد.

حاشیه نشینی,سرقت,سنندج,امنیت اجتماعی,پلیس