بیماری نوظهور کفال ماهیان در حوزه جنوبی دریای خزر و خطرات اکولوژیک ناشی از آن

کفال ماهیان در حوزه جنوبی دریای خزر در برخی از سالهای بهره برداری نیمی از میزان صید را به خود اختصاص می دهند و به جهت نوع غذای مصرفی(دتریت ها یا بقایای گیاهان و جانوران) که می تواند با آلاینده هایی مثل سموم نباتی، هیدروکربورهای نفتی، فلزات سنگین و پروتئین های سمی همراه باشد بیشتر در معرض آلودگی ها و عوامل بیناری زا قرار می گیرند بطوریکه در سالهای اخیر با بادکردگی شکم یا اتساع محوطه بطنی Distention of abdominal همراه بودند. در این رابطه در یک بررسی از زمستان 1383 تا اواخر تابستان 1383 در دو گشت تحقیقاتی با شناور گیلان از 49 ایستگاه در حوزه جنوبی دریای خزر از آستارا با مشخصات جغرافییی 38 درجه و 19 دقیقه (عرض) و 57 درجه و 48 دقیقه طول تا بندرترکمن با مشخصات جغرافیایی 37 درجه و 21دقیقه عرض) و 53 درجه و 41 دقیقه (طول) بروش ترال بترتیب دو فصل زمستان و تابستان 746 و 3025 عدد کفال اوراتوس Liza auratus صید گردید بطوریکه 41 و 65 درصد ماهیان صید شده در فصول مذکور با اتساع محوطه بطنی همراه بودند و در دو فصل مورد مطالعه 1892 و 17992 عدد کفال سالیتس Liza saliens صید گردید که بترتیب 53 و92 درصد از ماهیان صید شده با اتساع محوطه بطنی همراه بودند. اختلاف درصد آلودگی در دو فصل و در دو نوع کفال مورد بررسی شدید معنی دار بود. K2 P < 0.005 بر اساس بررسی های انجام شده بر روی آنالیز رسوبات، آب دریا، دتریت ها، آزمایشات باکتری شناسی و انگل شناسی و آزمایشات هما تولوژی (لکوپنی شدید) بنظر می رسد در بین عوامل اتیولوژیک بیماری نوظهور کفال ماهیان در حوزه جنوبی دریای خزر ویروسVNN و یا VER عامل اصلی این بیماری باشد. این بیماری در لیست بیماری های OIE قرار دارد و می تواند برای برخی از ذخایر آبزیان دریای خزر تهدید کننده باشد.

کلیدواژه ها:

کفال ماهیان ، بیماری ، اتیولوژی ، ویروس ، انگل ، باکتری ، دریای خزر