بررسی تاثیر عنصر معنوی در کاهش جرایم و تخفیف مجازات در حقوق کیفری ایران

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر عنصر معنوی در کاهش جرایم و تخفیف مجازات در حقوق اجرا شده است. نیت و اندیشه ارتکاب جرم همان عنصر معنوی جرم است. بدین معنا که هر فردی که قصد ارتکاب جرمی را دارد بدواً قصد و اراده خود را برای ارتکاب جرم در ذهن خود می پروراند و با انیشه و نقشه های قبلی و از پیش تعیین شده زمینه را برای احیاء دیگر عناصر مهیا می سازد که از آن به رکن معنوی جرم تعبیر می شود. حقیقت امر آن است که برخلاف عنصر مادی ، مصادیق دیگر عناصر تحت عنوان « عنصر معنوی » به جهت آن که کثرت بروز این نوع خسارت ها واهمیت آن در جامعه ی امروز به گونه ای است که در خیلی از موارد خسارات وارده بر روح و روان و شخصیت و احساسات و عواطف فرد سنگین تر از خسارت جسمی و مالی بوده و قابل مقایسه با آن نیست و از سوی دیگر غفلت و بی توجهی نسبت به این گونه خسارات در نظام حقوقی مبتنی بر اسلام، باروح و قوانین اسلامی مغایرت دارد و آن را غیر عادلانه و غیرکارآمد جلوه می دهد و موجب تضییع حقوق اشخاص می شود، یافته های پژوهش نشان داد:1- همانگونه که ضررهای مادی صرف باید با وسایل مادی از جمله پول جبران گردند ، ضررهای صرف معنوی نیز در درجه ی اول ، باید با وسایل صرف معنوی مثل اعاده حیثیت و عذرخواهی در مجامع یا جرائد جبران گردند.2- اگر خسارت معنوی با توسل به روشهای غیر مادی قابل جبران نباشد ضمن اقدامات غیر مادی (مثل اعاده حیثیت و ...) اقدامات جبران کننده ی مادی نیز باید به عمل آید. 3- شناسایی حقوق و سرمایه های معنوی و حمایت از آن ریشه در مفاهیم اخلاقی و قواعد حقوق اسلامی دارد. 4- حقوق کشورهای دیگر ، جبران مالی خسارت معنوی را مورد پذیرش قرار داده اند .

کلیدواژه ها:

عنصر معنوی ، تخفیف مجازات ، خسارت معنوی ، خسارت جسمی و مالی