بررسی تاثیر تغییر کاربری اراضی بر رفتار هیدرولوژیک با استفاده از تکنیک RS و GIS (مطالعه موردی حوزه آبخیز مندرجان اصفهان)

در تحقیق حاضر به بررسی رابطه تغییر کاربری اراضی بر رفتار هیدرولوژیک حوزه آبخیز مندرجان ، یکی از زیر حوزه های زاینده رود با مساحت 22827/94 هکتار پرداخته شد . بدین منظور ابتدا با استفاده از تصاویر ماهواره های MSS سال 1975 ، TM سال 1990 و IRS1D سال 2006 نقشه کاربردی اراضی مربوط به هر یک از دوره های مذکور تهیه گردید.سپس با تلفیق لایه های کاربری اراضی ، گروههای هیدرولوژیک خاک و شیب نقشه های شماره منحنی (CN) و ضریب رواناب (C) مربوط به هر دوره استخراج گردید و میانگین وزنی آنها محاسبه گردید. سپس با استفاده از متوسط وزنی شماره منحنی هر دوره متوسط میزان تلفات (S) و ارتفاع رواناب (Q) برواورد و روند تغیرات آنها بررسی گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بیشترین تغییر کاربری اراضی مربوط به کاهش سطح مراتع و افزایش سطح اراضی کشاورزی آبی ، دیم و اراضی فاقد پوشش می باشد. بر اساس نتایج ، کل تعییرات کاربری در بازه زمانی 1369-1354 ، 31/37 درصد و در بازه زمانی 1385- 1369 ، 41/11 درصد مسبت به مساحت کل حوزه می باشد. به دنبال این تغییرات در کاربری اراضی ، میانگین وزنی CN و C و Q حوزه در بازه زمانی ۱۳۵۴ تا ۱۳۶۹ به ترتیب 1/92 ، 0/12 و 6/64 و در بازه زمانی 1369 تا 1385 ، به ترتیب برابر با 0/65 ، 0/2 و 2/2 افزایش داشته است .

کلیدواژه ها:

تغییر کاربری ، شماره منحنی ، ضریب رواناب ، مندرجان ، SCS