مریم نوری آسیابر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند
بابک فرهنگ مقدم - استادیار گروه مهندسی صنایع ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند
امیرافشین فتاحی - استادیار گروه مهندسی صنایع ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند

برنامه ریزی خطوط اتوبوسرانی یک تصمیم بلند مدت در حوزه برنامه ریزی ناوگان اتوبوسرانی می باشد . تاکنون مدل های ریاضی و روش های حل گوناگونی برای مسئله برنامه ریزی خطوط ارائه شده است . در این مقاله یک روش حل بر پایه یکی از الگیوریتم های تجزیه پیشنهاد شده که در آن، مسئله مذکور به صورت یک مسئله اصلی و دو زیر مسئله تعریف شده است. در ادامه در صورت رسیدن به جواب های غیر صحیح، یک روش ابتکاری جهت تبدیل جواب ها به مقادیر صحیح ارائه شده است . سپس یک الگوریتم پیشنهادی جدید برای حل مسئله برنامه ریزی خطوط اتوبوسرانی، مبتنی بر الگوریتم فرا ابتکاری ژنتیک ارائه شده است . تابع هدف در این مقاله، بیشینه سازی تعداد مسافرین مستقیم است . ارزیابی روش های حل پیشنهادی با استفاده از چند مسئله نمونه و مقایسهجواب های بدست آمده از روش پیشنهادی با روش های حل مرسوم انجام شده است . نتایج بدست آمده نشان می دهید روش ارائه شده از کارایی نسبی بالایی برخوردار است.

برنامه ریزی خطوط اتوبوسرانی، الگوریتم ژنتیک، الگوریتم تجزیه، مسافر مستقیم