حامد نعمتی روشن - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد کاشان

مدیریت سرمایه در گردش کارا شامل برنامه ریزی و کنترل دارایی ها و بدهی های جاری به گونه ای است که ریسک ناتوانی در برآورده کردن تعهدات کوتاه مدت از یک طرف و اجتناب از سرمایه گذاری بیش از حد در این دارایی ها را از طرف دیگر برطرف نماید. شرکت های با رشد بالا به احتمال زیاد شرکت های جوان و تازه تأسیس هستند و برای کنترل مشکل سرمایه گذاری کمتر از حد، یک سیاست اهرم پایین 1 اتخاذ می کنند. همچنین ممکن است آنها سودآوری کم و وجوه داخلی محدودی داشته باشند، و برای تأمین بودجه بندی فرصت های رشد به شدت بهتأمین مالی خارجی ( حقوق صاحبان سهام ) اتکا کنند. این شرکت ها از طریق مراجعه ی مکرر به بازارهای سرمایه خارجی، می تواند با تغییر مناسب ترکیبی از بدهی و حقوق صاحبان سهام به راحتی اهرم خود را تعدیل کنند. لذا هدف این پژوهش این است که آیا سرمایه در گردش بر ساختار سرمایه تأثیرگذار است؟ و همچنین آیا فرصت های رشد بر رابطه بین سرمایه در گردش و ساختار سرمایه تأثیر دارد؟ نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که بین ساختار سرمایه با سرمایه در گردش، فرصت رشد، هزینه استهلاک، دارایی، سود و اندازه شرکت رابطه مثبتی وجود دارد.

سرمایه در گردش، فرصت های رشد، ساختار سرمایه و اهرم مالی