محمدعلی نامی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
مجید داوودی نصر - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
محمد تقی پور - معاون پژوهشی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آبا، آبیک قزوین

ساختار سرمایه به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای موثر بر ارزشگذاری و جهت گیری شرکت ها در بازارهای سرمایه مطرح گردیده است. فرصت طلبی به معنی منفعت طلبی شخصی است و فرصت طلبی از دیدگاه مدیران، منفعت طلبی مدیران در راستای اهداف شرکت می باشد. با توجه به اهمیت ساختار سرمایه و اثر تصمیمات مالی مدیران بر ارزش شرکت، در این پژوهش رابطه استراتژی های فرصت طلبانه شرکت ها با نوع تأمین مالی از طریق بدهی، افزایش سرمایه و یا روش دوگانه در ساختار سرمایه شرکت ها بررسی شده است. در راستای هدف پژوهش، یک فرضیه اصلی و هفت فرضیه فرعی تدوین شده است که بر این اساس تاثیر هر یک از متغیر های فرصت طلبی بر تعیین ساختار سرمایه مورد سنجش قرار گرفته است. بدین منظور تعداد 90 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در قلمرو زمانی 1384 الی 1389 ، به عنوان نمونه انتخاب گردیده است و برای سنجش میزان ارتباط متغیرهای وابسته و مستقل مورد نظر، با استفاده از مدل رگرسیون لوجیت به برآورد مدل، تجزیه و تحلیل و تفسیر ضرایب پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که در هر سه روش تأمین مالی، بین استراتژی فرصت طلبانه شرکتها و تعیین ساختار سرمایه رابطه معناداری وجود دارد.

ساختار سرمایه، استراتژی فرصت طلبانه، سودآوری، عملکرد شرکت