ارزیابی فنی و اقتصادی توسعه حمل و نقل همگانی سریع السیر ریلی با رویکرد شاخص اقتصادی حمل و نقل پایدار

مطالعه حاضر با هدف توسعه حملونقل ریلی با توجه به شاخص های اقتصادی حمل ونقل پایدار انجامشده است. منظور از پایداری این است که ابعاد اقتصادی مورد نظر باید منافع کل جامعه را در بلند مدتپوشش دهد. در این تحقیق از روش نسبت منافع به هزینه ها برای ارزیابی اقتصادی استفاده شده است.به طوریکه هزینه ها و منافع اقتصادی سالیانه ناشی از احداث سیستم محاسبه و نسبت منافع به هزینه ها (b ∕ c) با تبدیل منافع و هزینهها به ارزش فعلی آنها (و یا مقادیر معادل یکنواخت سالیانه) به کمک روشهایاقتصادی با در نظر گرفتن شاخص های اقتصادی حمل و نقل پایدار مورد محاسبه قرار می گیرد. با بهرهگیری از پارامترهای اقتصادی مرتبط با حمل و نقل پایدار با لحاظ تمامی پارامترهای مورد نظر درتحقیقات پیشین در سراسر جهان برای مطالعه موردی این تحقیق (شهر تهران) در حمل و نقل همگانی وارائه آن ها در قالب یک مدل مفهومی به تحلیل پرداخته شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که توسعهحمل و نقل همگانی از نوع سریع السیر ریلی (مترو) با توجه به محاسبات پارامتر های منفعتی و هزینه ایموجود در شاخص های اقتصادی حمل و نقل پایدار به روش (b/c) مشخص شد که حدود 60 درصدمنافع حاصله از شاخص های اقتصادی بیشتر از هزینه های مربوط به همان شاخص ها بوده و می تواند بهکاهش هزینه ها و در نهایت افزایش منافع در بلند مدت با توجه به تمامی پارامترهای دخیل در اینتحقیق منجر شود.

کلیدواژه ها:

توسعه سیستم مترو ، شاخصهای اقتصادی ، نسبت منافع به هزینه ، توسعه پایدار