طراحی خودخلبان طولی هواپیما با روش کنترل مد لغزشی تناسبی- انتگرالی در زمان محدود در حضور عدم قطعیت پارامتری
عنوان مقاله: طراحی خودخلبان طولی هواپیما با روش کنترل مد لغزشی تناسبی- انتگرالی در زمان محدود در حضور عدم قطعیت پارامتری
شناسه ملی مقاله: ITCC02_096
منتشر شده در دومین کنفرانس بین المللی و سومین همایش ملی کاربرد فناوری های نوین در علوم مهندسی در سال 1394
شناسه ملی مقاله: ITCC02_096
منتشر شده در دومین کنفرانس بین المللی و سومین همایش ملی کاربرد فناوری های نوین در علوم مهندسی در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
الهام رمضانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
امین رمضانی - استادیار دانشگاه تربیت مدرس
ایمان محمدزمان - استادیار دانشگاه مالک اشتر
خلاصه مقاله:
الهام رمضانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
امین رمضانی - استادیار دانشگاه تربیت مدرس
ایمان محمدزمان - استادیار دانشگاه مالک اشتر
در این مقاله به طراحی خودخلبان طولی هواپیما با روش کنترل مدلغزشی تناسبی- انتگرالی در زمان محدود پرداخته ایم ، این طراحی برای سیستم دارای دو ورودی و دو خروجی و از مرتبه دو و دارای%05 عدم قطعیت به صورت رندم موثر بر ضرایب آیرودینامیک یک کنترل کننده غیر خطی و مقاومطراحی شده است ، با طراحی این کنترل کننده هواپیما قادر است مسیر مطلوب را دنبال کند و خطارا نزدیک به صفر برساند و باعث پایداری در حضور عدم قطعیت ها می گردد. جهت تضمینپایداری سیستم از طریق بررسی قضیه لیاپانوف استفاده می گردد. در این تحقیق به خاطر غیر خطیبودن زیاد ورودی سیستم و وجود عدم قطعیت کنترل کننده مد لغزشی تناسبی- انتگرالی با مدلغزشی تناسبی- انتگرالی زمان محدود مقایسه شده که علاوه بر مقاومت در برابر عدم قطعیت ها، دارای مزایای دیگری نیز از جمله عدم حساسیت نسبت به اغتشاشات خارجی، پاسخ گذرای سریع وسادگی طراحی و اجرا می باشد. در اینجا نتایج کنترلی مدلغزشی تناسبی- انتگرالی با مدلغزشی تناسبی- انتگرالی زمان محدود مقایسه شده و نتایج حاصل بهبود شرایط در حالت مدلغزشی تناسبی-انتگرالی زمان محدود را نشان می دهد.
کلمات کلیدی: مدلغزشی تناسبی- انتگرالی ، مدلغزشی تناسبی- انتگرالی زمان محدود ،ضرایب آیرودینامیک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/501724/