محمد خندان - مربی، گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات سلامت کار، دانشگاه علوم پزشکی قم قم، ایران
علیرضا کوهپایی - استادیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای مرکز تحقیقات سلامت کار،دانشگاه علوم پزشکی قم، ایران

زمینه و هدفک سلامت جسمی و روانی کارگران یکی از فاکتورهای مهم موثر بر نحوه عملکرد شغلی انان است. تعداد حوادث شغلی منجر به فوت نیز در کشور ما بالاست. ارزیابی و کنترل عوامل موثر در بروز حوادث و همچنین نحوه ارتباط آن با رفتار و سلامت روان افراد بسیار حیاتی است. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط میان سلامت روان با رفتارهای ایمنی حوادث شغلی و متغیرهای دموگرافیک در یک صنعت چاپ و نشر در یکی از استان های مرکزی ایران و در سال 1393 اجرا گردید. روش بررسی: مطالعه توصیفی-تحلیلی ومقطعی حاضر میان تمام پرسنل عملیاتی شرکت(98نفر) صورت پذیرفت. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته دموگرافیک،پرسشنامه سلامت GHQ28 به همراه چک لیست رفتاری وحوادث خود گزارش شده بوده اند . داده های حاصل با استفاده از آزمون های تی مستقل،تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون، به کمک نرم افزار sPSS ویراست بیست مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: پاسخ دهندگان همگی مذکر و با متوسط سن 41/79 و انحراف استاندارد 6/77 سال بودند که درگستره 0-5 دچار حادثه شده بودند. 80/75% از 800 رفتار مشاهده شده ایمن بود. میانگین نمره سلامت عمومی 50/38+10/39 بوده وتمام کارگران نمره ای بیش از نقطه برش23 داشتند. ارتباط بین سلامت روان با رفتارهای ایمنی معنی دار نبود(p>0/05) وسطح معنی داری آن با حوادث نیز 0/08 گزارش گردید. نتیجه گیری: پرسنل به لحاظ سلامت روان در شرایط نامطلوب قرار دارند. هر چند شرایط از نظر حوادث و رفتارهای ناایمن در وضعیت هشدار نیست، اما می توان با به کارگیری مدل ABC (فعال کننده ها-رفتارها-پیامدها) رفتار کارکنان را بیش از پیش ارتقاء بخشید و از تعداد حوادث کاست.

سلامت روان، ایمنی شغلی، حادثه، نمونه برداری رفتاری