مطالعه پراکندگی خشکسالی های استان اصفهان و پیش بینی زمانی دوره برگشت های آن با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

به منظور بررسی و تحلیل آماری خشکسالی های استان و پیش بینی زمانی دوره برگشت های آن از آمار20 ایستگاه هواشناسی در یک دوره 20 ساله (2005-1986) استفاده شده است که پس از انجام کلیه آزمون های آماری و تایید این آمار از لحاظ همگنی، شاخص گیب سوموهر به منظور مطالعه خشکسالی این ایستگا هها محاسبه گردید. با توجه به این شاخص و مطالعه شدت، مدت و فراوانی خشکسالی ها، ایستگا ه های امین آباد، مهیار و همگین که درجنوب استان واقع شد ه اند از بیشترین فراوانی خشکسالی برخوردار بوده و از لحاظ شدت خشکسالی های اتفاق افتاده نیز ایستگاه های امین آباد، همگین، مهیار و بادرود بیشترین شدت خشکسالی را متحمل شده اند و ازلحاظ تداوم خشکسالی ها نیز ایستگا ه های امین آباد و کوهپایه بیشترین مدت را به ترتیب ازسال 2000-1997 و 1990-1987 با یک دوره چهار ساله دارا می باشند. نقشه پراکندگی مناطق آسیب دیده از خشکسالی نیز موید این واقعیت است که به طور کلی خشکسالی های شدید بیشتر در مناطق جنوبی و مرکزی استان اتفاق افتاده و سایر مناطق نیز در این دوره دارای خشکسالی با شدت کمتر بوده و شمال استان نسبت به سایر مراکز دارای کمترین خشکسالی بوده است. در سیستم اطلاعات جغرافیایی ، ترسیم نقشه با روش Spline انجام شد که نقشه های ترسیم شده نشان می دهد شدت خشکسالی در مناطق شرقی ، جنوبی و شمالی بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، گیبس وموهر ، دوره برگشت ، شدت خشکسالی ، روش Spline