بهینه سازی مدل بارش- رواناب حوضه معرف امامه با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در دهه های اخیر به علت اهمیت برنامه های مدیریت حوضه های آبریز،احتیاج فراوانی به اطلاعات کافی و تخمین صحیح بارش و رواناب در حوضه های آبریز وجود دارد.با توجه به اهمیت این مساله، مدل های تفهیمی مختلفی ارائه شده است که این مدلها همواره دارای پارامترهائی هستند که می بایست با توجه به داده های مشاهداتی مورد تخمین قرار گیرند. تخمین دقیق این پارامترها، از اهمیت بسزائی برخوردار است و مطالعات و تحقیقات بعد بستگی به چگونگی تخمین پارامتر دارد . در این تحقیق پارامترهای مدل تفهیمی بارش- رواناب ناش با استفاده از روش های مختلف تخمین زده شده و قابلیت هر کدام از آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است. در انتها با توجه به نتایج بدست آمده ملاحظه شد روش الگوریتم ژنتیک که یکی از روشهای مبتنی بر هوش مصنوعی می باشد، جوابهای بهتری برای پارامترهای مدل ناش تخمین می زند. برای این منظور از داده های حوضه امامه در استان تهران استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

مدلسازی بارش- رواناب ، تخمین پارامتر ، الگوریتم ژنتیک ، مدل ناش ، حوضه امامه