تاتثیر اگوهای رفتاری و ورال های سازمانی بر بصیرت راهبردی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 526

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

OICONFERENCE01_412

تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395

چکیده مقاله:

هدف: هدف این مقاله ارائه یک مدل مفهومی است تا روابط بین روال عادی سازمان و یکپارچگی آیندهنگری استراتژیک را طرح روش شناختی رویکرد: سه عامل واسطه ای، آگاهی گرداننده، سابقه سازمانی ودوسویی سازمانی در مدل آیندهنگری روال عادی بکار میرود تا توضیح دهد چگونه و چه وقت امور عادی سازمان ممکن است یکپارچگی آیندهنگری استراتژیک را تحت تاثیر قرار دهد. بعلاوه، تعاملات بین جنبه های ظاهری و اجرائی روال عادی به مفهوم روال عادی به عنوان ساختار تولیدی پیوند خورده است تا پایههای قوی نظریه پردازی برای روابط بین روال عادی و آیندهنگری را فراهم کند. یافتهها موفقیت (یا شکست) یکپارچگی آیندهنگری به صورت جزئی نتیجه ماهیت تعاملات بین جنبههای ظاهری و اجرائی روال عادی در یک سازمان مرکزی است. هر چند، در نتیجه قرار گیری مشخصه روال عادی در سازمان، عوامل معینی بیشتری به عنوان واسطه عمل می کنند تا در توضیح جامع که چگونه تعاملات ظاهری و اجرائی موفقیت یکپارچگی آینده نگری را تحت تاثیر قرار می دهد نقش داشته باشد. محدودیت های تحقیق مفاهیم: این مقاله روال عادی را پیشنهاد میکند که آیا از یک تغییر یا ثبات و القای دیدگاه درک شده که می تواند منجر به موفقیت یا شکست در یکپارچگی آینده نگری وابسته به اینکه چگونه عوامل واسطهای (آگاهی گرداننده، سابقه سازمانی و دوسویی سازمانی) اداره می شوند تا بازخوردی از محیط بیرونی سازمان را آماده کنند. با این روش، این مدل پیشنهادی درک کنونی روال عادی را به چالش می کشاند تا منجر به تغییر موفقیت آمیز رفتاری بشود اگر قابلیت انعطاف امکان داشته باشد یا اگر آنها بدون تغییر و سخت باشند تغییر رفتار با شکست مواجه می شود. مفاهیم عملی: ترویج آیندهنگری استراتژیک در یکپارچگی آیندهنگری تصمیمات سازمانی نقش دارد و نیاز دارد سازمان به درک منطق سازمانی از روال عادی سازماندهی توجه کند و این عوامل مفهومی با این روال عادی اجرا می شوند. اصالت ارزش: این مقاله ادبیات تحقیقی امور سازمانی را ترسیم می کند تا دیدگاههای جدیدی برای ترویج قابلیت آینده نگری سازمان را توسعه دهد

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نیما جاویدان

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه شهید بهشتی

ملیکا جلالی فراهانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه شهید بهشتی

حسن رحمانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه شهیدبهشتی