مهدی ناصری - استادیار دانشکده فنی و مهندسی، گروه عمران، دانشگاه بیرجند
مینا برزگران - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشگاه بیرجند
علی محتشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشگاه بیرجند

منابع آب و خاک بستر تولید مواد غذایی مورد نیاز جامعه محسوب می شوند. خشکسالی و بهره برداری بیش از حد و افزایش بحران کم آبی بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، سبب آلودگی محیط زیست نیز می شود. هدایت الکتریکیمهم ترین معیار کیفی در طبقه بندی آب از نظر کشاورزی می باشد. از این رو یافتن راهکار مناسب برای تخمین توزیع مکانی این پارامتر ضروری به نظر می رسد . هدف این مطالعه ارزیابی روش های مختلف درون یابی در تخمین تغییرات مکانی هدایت الکتریکی می باشد. به این منظور، از دو روش درون یابی آماری کریجینگ و روش عکس فاصله برای پهنهبندی این معیار در چاه های دشت بیرجند واقع در استان خراسان جنوبی استفاده گردید. ابتدا با اطلاعات 03 حلقه چاه پهنه بندی کیفی EC با استفاده از روش های مذکور در مدل GIS صورت گرفت. به منظور مقایسه روش ها و انتخاببهترین روش داده های مربوط به 81 حلقه چاه دیگر مورد استفاده قرار گرفت. جهت ارزیابی نتایج حاصل از دو روش، از پارامترهای آماری ریشه دوم میانگین مربعات خطا ) RMSE ( و ضریب همبستگی ) 2R ( استفاده شد. نتایج نشان دادند برای معیار هدایت الکتریکی، بهترین روش درون یابی روش عکس فاصله با ضریب 3 و / همبستگی 7 RMSE برابر با 8811 می باشد. در نهایت براساس نقشه های پهنه بندی وضعیت توزیع مکانی EC آب چاه های دشت بیرجند، بررسی و مورد تحلیل قرار گرفت

آب زیرزمینی، دشت بیرجند، پهنه بندی، هدایت الکتریکی، کریجینگ، IDW