بررسی تاثیر جدایش گسلهای ناممتد بر مکانیزم شکست پلسنگ

سنگ در مهندسی مادهای ناهمگن و غالباً ناپیوسته است. این ناپیوستگیها شامل درزهها، شکستگیها و گسلها میباشد.به دلیل افزایش کارهای ساختمانی و گسترش ابعاد سازهها و بخصوص ایجاد فضاهای زیرزمینی، تونلها و احداث سدهالزوم مطالعات و بررسیهای زمینشناسیمهندسی، مکانیک خاک و مکانیک سنگ در انجام امور ساختمانی ضرورت بیشتری پیدا کرده است. گسلها مهمترین شکستگی های ناممتد موجود در پوسته زمین میباشند که دو طرف شکستگی در آنهانسبت به هم حرکت کردهاند. هدف از این تحقیق این است که چنانچه گسلهای ناممتد در مجاورت یکدیگر قرار گیرند، مکانیزم شکست پلسنگ بین گسلها در شرایط برش مستقیم چگونه خواهد بود. به این ترتیب، مدل فیزیکی ساخته می شود که دو گسل افقی در دو طرف مدل و یک گسل زاویهدار در مرکز نمونه قرار میگیرند، زاویهداری گسل مرکزی متغییراست و از ° 0 تا ° 60 با افزایش گام° 00 تغییر میکند. گسل مرکزی در 0 حالت قرار میگیرد، در حالت اول گسل مرکزی در امتداد دو گسل کناری قرار میگیرد، گسل مرکزی در حالت دوم در فاصله cm 1/5 از مرکز نمونه و در حالت سوم در فاصله cm 0 نسبت به مرکز نمونه قرار گرفته است. این مدلها تحت آزمایش تکمحوره قرار میگیرد و رفتار برشی کاملگسلها )مود شکست، الگوی شکست، مکانیزم شکست( مطالعه میشود

کلیدواژه ها:

ناپیوستگی ، گسل ناممتد ، پلسنگ ، آزمایش تکمحوره ، مکانیزم شکست