نقشهشناختی در معماری برای نابینایان

این مقاله به دنبال بیتوجهی و یا کمتوجهی به احساس رضایت گروهی از معلولین جامعه یعنی نابینایان از حضور درفضاهای معماری، تدوین شده است. در پی بررسی و مطالعات کتابخانهای با استفاده از منابع دست اول و دوم شامل کتب ومقالات معتبر و به روز و همچنین مشاهدهی مستقیم، مشخص میگردد که احساس رضایت افراد از حضور در سکونتگاههای ساختهی دست بشر، در نتیجهی جهتیابی و شناسایی فضاها حاصل میشود. از اینرو به منظور توجه به جهتیابی و شناسایی، به بررسی نقشهشناختی و تصویرسازی ذهنی پرداخته شده است. پس از آن به معرفی دیدگاه کوین لینچ در زمینهی سیمایشهر و عوامل سازندهی آن به عنوان عناصر موثر در جهتیابی و شناسایی فضاهای شهری پرداخته شده و سپس این عناصر به حوزهی معماری و عناصر پایهی معماری تعمیم یافتهاند. بنابراین با توجه به بیناییمحور بودندیدگاه لینچ و عدم توجه به سایر حواس، عناصر نقشهشناختی برگرفته از دیدگاه وی بایستی بر مبنای حواس غیربصری تعریف گردند تا افراد نابینا نیز بتوانند با جهتیابی و شناسایی فضاها، احساس رضایتخاطر و آرامش کسب نمایند

کلیدواژه ها:

نقشهشناختی ، تصویرسازی ذهنی ، معماری ، نابینایان ، غیربصری