محمد شهباز - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
کیاچهر بهفرنیا - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان

امروزه نقش بتن در توسعه زیرساختهای عمرانی و اقتصادی جوامع امری انکار ناپذیر است. با توجه به مصرف بالای بتن و نیاز روز افزون به تولید سیمان برای تهیه آن، توجه به اثرات مخرب زیست محیطی این ماده ضروری به نظرمی رسد. بنابراین بازنگری در اصلاح و تغییر مواد متشکله بتن به گونه ای که هم نیاز را تأمین کند و هم مخاطرات و آسیب به محیط زیست را به حداقل برساند، حرکتی در راستای توسعه پایدار خواهد بود. یکی از راهکارهای تولید بتنی سازگار با محیط زیست، استفاده از بتن قلیافعال سرباره ای می باشد. سرباره به دلیل داشتن درصد بالای کلسیم عملکردی شبیه سیمان پرتلند معمولی داشته و می تواند در کنار یک محلول قلیایی با آب واکنش داده و خاصیت چسبندگی ایجاد کند و جایگزین کامل سیمان شود. در سالهای اخیر در سراسر جهان، آتش به عنوان پدیده ای که به طور جدی امنیت و جان افراد را تهدید می کند مورد توجه پژوهشگران بوده است. قرار گرفتن بتن در معرض حرارت های بالا باعث ایجاد تحولات فیزیکی و شیمیایی عمده ای در آن شده که در نهایت زوال و فروپاشی بتن را در پی خواهد داشت. در این تحقیق نمونه های بتن قلیافعال با میزان مختلف سرباره، پس از اینکه 28 روز در داخل آب عمل آوری شدند، در درون کوره در درجه حرارتهای مختلف قرار گرفته و اثر حرارت بر روی کاهش جرم و مقاومت کششی این نوع بتن بررسی شد . نتایج حاکی از عملکرد بسیار مناسب این نوع بتن در مقابل حرارت میباشد

بتن، قلیافعال، سرباره، کاهش جرم، مقاومت کششی، مقاومت حرارتی، توسعه پایدار