نقش روابط ولی فرزندی در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان مدارس استثنائی

هدف از این پژوهش تعیین نقش روابط والد فرزندی در سازگاری اجتماعی کودکان استثنایی بود. روش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی کودکان استثنایی عقب مانده ذهنی آموزش پذیر، شهر اردبیل در نیم سال تحصیلی دوم94 - 1393 بود. روش نمونه گیری پژوهش حاضر بصورت خوشه ای چند مرحله ای بود و با استفاده از این روش تعداد 100 نفر به عنوان گروهنمونه انتخاب شد. داده ها با استفاده از مقیاس رابطه والد فرزندی و پرسشنامه سازگاری اجتماعی جمع آوری شد. اطلاعات به - دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین سازگاری اجتماعی با تکالیف منزل، سوال دشوار عملکرد عالی و خشم پدر رابطه معنی داری وجود دارد ) 0.05 > p(. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد خشم پدر به طور معنی داری سازگاری اجتماعی کودکان استثنایی را پیش بینی می کند. بر اساس نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت روابط ولی فرزندی از - عوامل تاثیر گذار در سازگاری اجتماعی کودکان استثنایی می باشد

کلیدواژه ها:

روابط ولی فرزندی ، سازگاری اجتماعی ، کودکان استثنایی