سجاد بشرپور - دانشیار روان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، گروه روان شناسی.
شیرین احمدی - کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
محمد نریمانی - استاد روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی

سابقه و هدف: اختلالات مصرف مواد و عواقب وخیم و ناخوشایند ناشی از آن یکی از مهم ترین مشکلات سلامتعمومی در سراسر دنیا است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش خودنهانسازی در پیشبینی سلامت عمومی افراد وابستهبه مواد انجام گرفت. مواد و روشها: این پژوهش پیمایشی از طریق تعیین همبستگی انجام شد.کلیه افراد دارای وابستگیبه مواد که در نیمه اول سال 1394به مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل مراجعه کرده و تحت درمان بودند، جامعه آماری اینپژوهش را تشکیل دادند. تعداد120نفر از این افراد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به پرسش نامه-های خودنهانسازی و سلامت عمومی پاسخ دادند. داده های جمعآوری شده نیز با استفاده از آزمونهای همبستگیپیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که سلامت روان مثبت (مؤلفهاول سلامت عمومی) با خودنهان سازی ( p <0/01 ; r= -0/14) رابطه منفی و معنادار و اختلال روانی(مؤلفه دومسلامت عمومی) با خودنهان سازی ( p <0/01 ; r=0/23) رابطه مثبت و معنادار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشانداد 6درصد از کل واریانس اختلال روانی به وسیله خودنهان سازی تبیین میشود. اما خودنهان سازی توانایی پیش بینیسلامت روان مثبت را ندارد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان میدهد که خودنهانسازی میتواند به صورتمعناداری اختلال روانی در افراد وابسته به مواد را پیش بینی کند

خودنهان سازی، سلامت عمومی، وابستگی به مواد