پیش بینی رابطه خوش بینی آموخته شده با هوش اجتماعی و عملکردگرایی زباندر بین معلمین انگلیسی خراسان شمالی

پژوهش حاضر به بررسی پیش بینی خوش بینی آموخته شده ی سلیگمن (1997 )بر اساس هوش اجتماعی وعملکردگرایی اجتماعی زبان در بین معلمان زبان خراسان شمالی می پردازد. رابطه هوش هیجانی و موفقیت زبانی درآموزشگاه های زبان انگلیسی در تحقیقات زیادی بررسی شده بود، اما ارتباط عملکردگرایی اجتماعی زبان و هوشاجتماعی و پیش بینی خوش بینی در کمتر تحقیقی بررسی شده بود. از مجموع 127معلم زبان انگلیسی خراسان شمالی 90نفر در پژوهش حاضر شرکت نمودند. افراد از طریق انتخاب در دسترس برگزیده شدند و از طریق شبکه اجتماعیتلگرام و ایمیل به پرسشهای پژوهش پاسخ دادند. برای ارزیابی هوش اجتماعی از آزمون معتبر آن-تت ( 2008)و مدلاعتبار سنجی شده آن در ایران استفاده شد. برای ارزیابی خوش بینی آموخته شده از آزمون جهت گیری الیوز، مارشال ولانگ استفاده گردید. و برای اندازه گیری عملکردگرایی اجتماعی زبان نیز از تست یانگ ( 2007)استفاده شد. نتایجتحقیق با تحلیل رگرسیون بدست آمد و نشان داد که بین هوش اجتماعی و خوش بینی آموخته شده رابطه معنی داریوجود دارد. اما عملکرد گرایی اجتماعی و هوش اجتماعی نمی توانند خوش بینی آموخته شده را پیش بینی نمایند. بینعملکرد گرایی و خوش بینی نیز رابطه معنی داری وجود نداشت. نتایج و یافته ای این تحقق می تواند باب جدیدی ازبررسی بین رشته ای زبان و روانشناسی یا روانشناسی زبان بگشاید.

کلیدواژه ها:

هوش اجتماعی ، عملکردگرایی اجتماعی زبان ، خوش بینی آموخته شده