بررسی رابطه بین خودکارآمدی با فرسودگی شغلی در بین دبیران مقطع متوسطه پیرانشهر درسال تحصیلی 94-95

هد~ پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین مولفه های خودکارامدی با فرسودگی شغلی در بین دبیران مقطه متوسطه ‏شهرستان پیرانشهر است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش، شامل کلیه ی دبیران ‏مقطع متوسطه شهرستان پیرانشهر به تعداد 165 ‏نفر بودند که از این تعداد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی متناسب ‏با حجم جامعه ی آماری تعداد 116 ‏نفر انتخاب شدند ‏. برای بررسی متغیرها از پرسشنامه ی خودکارآمدی عمومی شرر ( 1982 ‏)، فرسودگی شغلی مسلچ ( 1981) واستفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب 0/83 ‏و 0/82 ‏به دست آمد. اطلاعات بدست آمده در این پژوهش در سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی (Tمستقل، مانوا و پیرسون) با بکارگیری از نرم افزار آماری SPSS22 تجزیه و تحلیل شد. نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها ‏نشانگر ان است که بین مولفه های خودکارامدی و فرسودگی شغلی رابطه ی مثبت و معناداری وجود ندارد. همچنین ‏میان نظرات دبیران در خصوص کارآمدی برای جنسیت و تحصیلات رابطه ی منفی و براساس سن و سابقه ،رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین میان نظرات کارکنان و در خصوص فرسودگی شغلی بر اساس سن،جنس،تحصیلات و سابقه ی خدمت رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد

کلیدواژه ها:

خودکار آمدی ، فرسودگی شغلی ، دبیران مقطع متوسطه ، شهرستان پیرانشهر