روح اله رحمانی

پژوهش حاضرباهدف بررسی تاثیرمتقابل سبک زندگی بررضایت اززندگی دربین دانشجومعلمان زن ومردورودی سال-9291دررشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان که تعدادآنها320نفربودندانجام شد،روش پژوهش توصیفی میدانی بااجرایدوپرسشنامه معتبرسبک زندگی70سوالی (LSQ)وپرسشنامه 5سوالی رضایت اززندگی(SWLS)بوده است نتایج حاکیازآن است که%75/4ازدانشجومعلمان رضایت اززندگی بالایی گزارش داده اندومیزان اجتناب ازمصرف دارودرایندانشجومعلمان به طورمحسوس بالاترازعوامل ده گانه سبک زندگی بوده است(%88/9)واحساس تندرستی دربین زنانبسیارپایین(%68/21)ودرمردان کنترل وزن بسیاراندک گزارش می گردد(%67/5)وهمچنین درفرضیه های تحقیق آنچهحاصل شده بدین صورت است که باتوجه به ضریب همبستگی%85بااحتمال %22سبک زندگی ورضایت اززندگیبرهمتاثیرمتقابل دارندبطوری که %46ازداریانسمتغیررضایت اززندگی توسط سبک زندگی تعیین میگرددوبالعکس ،همچنیندوعامل پیشگیری ازبیماری وسلامت اجتماعی بیشترین تاثیرراازرضایت اززندگی داشته اند به نحوی که باافزایش1واحدازاین عوامل 21درصد به رضایت اززندگی افراد افزوده می گردد،ازطرف دیگر درسبک زندگی ورضایت اززندگیزنان ومردان تفاوت معنی داری گزارش نگردید.درهمین راستاپیشنهادمی گردد برنامه ریزان ومدیران ومتولیان امورآموزشیوتربیتی دانشگاه فرهنگیان نسبت به آموزشهای لازم دردروس مرتبط وروشهای پیشگیری ازبیماری وارتقاءسلامت اجتماعیدانشجومعلمان اطلاعات لازم به آنهاداده واقدامات عملی انجام دهند

سبک زندگی،رضایت اززندگی،تاثیرمتقابل سبک زندگی بررضایت اززندگی،رضایتمندی اززندگی