اثربخشی روایت درمانی گروهی بر میزان امید به زندگی سالمندان شهر تبریز

این پژوهش با هدف، بررسی تاثیر روایتدرمانی گروهی بر میزان امید به زندگی سالمندان شهر تبریز انجام شد. طرح پژوهشحاضرر از نوع نیمهتجربی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه افراد 60سرال به با ی سراکندر شرهر تبریز تشرکی میداد که اختلا ت روان شناختی نداشتند. نمونه آماری پژوهش شام 20آزمودنی بود، که به شیوهنمونه گیری هدفمند انتخاب و در 2گروه 10نفره ،به شیوه تصادفی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه امید بهزندگی میلر استفاده گردید. ابتدا همه نمونه ها به پرسشنامه مذکور پاسخ دادند. سپس برنامه روایت درمانی گروهی بر رویگروه آزمایش در 10جلسه اجرا شد و در نهایت پس آزمون از گروه آزمایش و کنترل گرفته شد . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ،SPSSو آزمون تحلیل کواریانس یکطرفه استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که فرایندجلسات روایت درمانی گروهی باعث افزایش میزان امید به زندگی سالمندان در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شدهاست. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که روایت درمانی گروهی بر میزان امید به زندگی سالمندان موثر است

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، روایت درمانی ، سالمندی