افزایش بهره وری اقتصادی شبکه های قدرت در حضور نیروگاه مجازی

نیروگاه بادی و خورشیدی در طول مدت زمان بهرهبرداری، هزینه های حاشیه ای تقریبا صفری را متحمل می شوند. بااین حال طبیعت متغیر این منابع تولید باعث بوجود آمدن مشکلاتی هنگام تحویل برق مورد نیاز خواهد گردید. به همیندلیل منابع انرژی غیرقابل پخشبار با منابع تولیدی که قابلیت پخشبار را دارند، درقالب یک نیروگاه مجازی ترکیبخواهند شد. این پژوهش به بررسی یک نیروگاه مجازی خود برنامه ریز با استفاده از منابع تولید انرژی تجدیدپذیر، سیستمذخیره سازی و یک نیروگاه معمول خواهد پرداخت. مسئله ی پخشبار بهینه با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی جهتحداکثر نمودن سود نیروگاه مجازی در یک هفته، انجام خواهد گرفت. عدم قطعیت ناشی از ماهیت نیروگاه بادی وخورشیدی با بهره گرفتن از یک نیروگاه تلمبه ذخیره ای جهت انعطاف بیشتر پروسه ی تولید و همچنین یک نیروگاه معمولبه عنوان پشتیبان برطرف خواهدگردید. بازده مدل ارائه شده با استفاده از یک نمونه ی واقعی، تجزیه و تحلیل و ارائه شدهاست. علاوه براین، تأثیر بکارگیری ظرفیت های مختلف پمپ و توربین نیروگاه تلمبه ذخیرهای مورد آنالیز قرارگرفته است.جهت انجام بهینه سازی و حداکثر ساختن سود، از الگوریتم ژنتیک استفاده نموده ایم.

کلیدواژه ها:

افزایش بهره وری ، نیروگاه مجازی ، منبع تولید انرژی ، بهینه سازی ، کنترل گروهی ومتراکم