مجتبی خراسانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، دانشکده علوم انسانی
علیرضا حبیبی - دکتری مدیریت استراتژیک، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه مدیریت، قائمشهر، ایران
مهرداد متانی - دکتری مدیریت، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه مدیریت، قائمشهر، ایران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی چگونگی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش سازمانی و مورد آزمون قرار دادن میزان اثرپذیری مدیریت دانش از سرمایه اجتماعی در واحدهای نه گانه شهرداری مرکزی تهران می باشد. این تحقیق، توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی و روش جمع آوری داده ها، کتابخانه ای میدانی است. بدین منظور جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد مدیریت دانش فیلیس (2000) و سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) استفاده شده است. پایایی آزمون توسط روش آلفای کرونباخ با ضریب 0/911 برای مدیریت دانش و 0/947 برای سرمایه اجتماعی مورد تایید قرار گرفته است. حجم جامعه (پرسنل شهرداری مرکزی تهران) 250 کارمند بوده که حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 152 مورد می باشد و همین تعداد پرسشنامه توسط محقق با شیوه نمونه گیری خوشه ای در واحدهای نه گانه شهرداری توزیع گردیده و از این تعداد، 30 پرسشنامه توسط دو واحد مالی اداری و حراست تکمیل نشده است. همسو با فرضیات پژوهش برای بررسی ارتباط میان سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که ضرایب همبستگی نشان می دهند که همواره بین مدیریت دانش و سرمایه اجتماعی در واحدهای برنامه و بودجه، برنامه ریزی و روابط عمومی رابطه معنی داری وجود داشته است. همچنین نتایج آزمون میانگین حاکی از آن است که در شهرداری مرکزی تهران سرمایه ی اجتماعی و مدیریت دانش در سطح مطلوبی قرار ندارند. لذا برای ارتقای مدیریت دانش در سازمان می بایست سطح سرمایه اجتماعی درون سازمانی را افزایش داد.

سرمایه اجتماعی، سرمایه ارتباطی، سرمایه شناختی، سرمایه ساختاری، مدیریت دانش