مقایسه ظرفیت باربری پی های نواری به روش فاکتور اطمینان واعمال ضرایب جزئی طراحی حالت حدی یوروکد

در طراحی سازه های ژئوتکنیکی منابع نامعینی مختلفی وجود دارد که در طراحی های مبتنی برفاکتور اطمینان تاثیر میزان این نامعینی ها ممکن است بدرستی لحاظ نگردد مطابق با آیین نامه یوروکد در طراحی حالت حدی ، ضرایب جزئی جداگانه ای برای پارامترهای بار ومقاومت خاک اعمال می گردد اگرچه روش حالت حدی نسبت به روش فاکتور اطمینان کلی دقیق ترمی باشد ولی کاربرد آن در برخی مسائل مهندسی ژئوتکنیک بدلیل عدم امکان تشخیص عوامل بار ومقاومت قابل بحث است آنالیر اعتماد پذیری روشی موثر ودقیق برای برآورد احتمال گسیختگی سازه به ازای درجه نامعینی ها می باشد در تحقیق حاضر نسبت به تحلیل وبررسی ظرفیت باربری بی سطحی تحت تاثیر پارامترهای موثر در تعیین ظرفیت باربری نظیر ابعاد وعمق دفن پی ، زاویه اصطکاک داخلی وچسبندگی خاک پرداخته شده است . این تحقیق بر اساس مدل موهر – کلمب تحت حالت استاتیکی بدون تاثیر آب زیر زمینی با استفاده از رابطه محافظه کارانه هانسن و مدلسازی عددی در نرم افزار Plaxis 3DT با اعمال فاکتور اطمینان کلی وضرایب جزئی آیین نامه یوروکد به بخش مقاومتی خاک انجام شده است که نتایج نشان می دهد ظرفیت باربری پی سطحی با استفاده از ضرایب جزئی آیین نامه یوروکد ،حدود 30 درصد بیشتر از نتایج بدست آمده از روش فاکتور اطمینان کلی بوده که منجر به طراحی اقتصادی تر طرح می شود.

کلیدواژه ها:

ظرفیت باربری ، پی سطحی ، فاکتور اطمینان ، یوروکد ، Plaxis