بررسی نقش سرمایه اجتماعی در جهت بسترسازی مولفه های مشارکت شهروندی

در تاکیدات جدید در مدیریت شهری، مشارکت شهروندان در تصمیم گیری، اجرا و نظارت بر برنامه های شهری نقش و جایگاه ویژه ای دارد. مسئول برنامه ریزی و مدیریت مشارکتی که بر همین اساس مطرح شده است مبتنی بر مهندسی اجتماعی بوده و به جای نگرش کلان و مقیاس های ذهنی به ابعاد مشخص فضا-زمان در مقیاس محلی و خرد می پردازد و به جای پرداختن به توده مکانیکی و غیرقابل مدیریت کلان شهری، به اندازه های قابل مدیریت و واحدهای ارگانیکی مشخص (مشارکت مردمی) می اندیشد. در این رویکرد، نگاه برنامه ریزی و مدیریت، از پایین به بالا، مبتنی بر توانمندسازی، نگرش دارایی مبنا ، تأکید بر منابع انسانی و سرمایه های اجتماعی و مشارکت جمعی شهروندان در اداره امور شهری است. در این مقاله سعی بر آن است که مفهوم سرمایه اجتماعی و نقش و جایگاه آن در مدیریت امور شهری مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مدیریت شهری ، مشارکت مردمی ، شهروندان